Başlıksız olsun bu yazı da...

Haftasonlarını artık üçümüz de iple çeker olduk. Hafta içi Çağın evini ve Asrın Bora'yla beni, biz onu, Asrın Borayla da biz birbirimizi özlediğimizden haftasonları tam bir aile buluşması yaşanıyor. Ben çalıştığım Cumartesileri onlara saat 14'te katılıyorum, ben gelene kadar onlar geç vakte kadar uyumuş, yatak keyfi yapmış ve güne daha yeni başlamış oluyorlar; bense onca hastanın ardından biraz yorgun olsam da onları görünce yorgunluğumdan eser kalmıyor.
Bu haftasonu da onlardan birisiydi. Cumartesi günü Gordion AVM'deki Yeni Türkü konserine tesadüfen denk geldik. Asrın Bora'nın bu 3. konseri olmasına rağmen ilk kez bu kadar bilinçli olduğundan başlarda insanların alkışlarından biraz ürkse de kısa zamanda şarkılara çığlık ve alkışlarla eşlik eder oldu.
Konser sonrası da çocuklar icin yapilmis oyun salonuna gittik. Çağın ile ben bir hevesle hemen kart aldık ve Bora'yi hepsine bindirmeye çalıştık fakat Bora çoğundan korktu diyebiliriz ;) henüz o kadar büyümedi sanırım. 

2 haftadır pazar günleri arkadaşlarımızla Eymir'e gittik, açık havada yürüyüş sonrası yenen yemek hepimize iyi geldi;)

Bu aralar işten eve geldiğimde beni özlediğini çok güzel belli ediyor, bana sarılıyor, saçlarımıbsevuyor ve öpüyor😃 Annelik her geçen gün daha da keyifleniyor... 

Artık beni istediği oyunlara dahil ediyor, eğer oyun sırasında istediğini yapmazsam bana ciddi bir şekilde kızıyor ;)

Geceleri saçımı okşayarak uyuyor ama hala sık sık uyanıyor...

Babasını hafta içleri çook özlüyor, çerçevelerdeki fotoğrafları alıyor "babaa" deyip öpüyor...