Bizim rutin akşamlarımız...

Yoğun bir iş hayatım var, çoğu günlerde saat 5 e kadar sabrın çoktan tükenmis oluyor bile. Yorgun argın işten eve geliorm, arabayı parkediyorum. Veeee camda beni heyecanla bekleyen bir çift yeşil göz. Beni görünce seviniyor el sallıyor. Zile basıyorum apartman kapısını Kibar açıyor ve bir ses 'tiinooo' ( kim o?) o an tüm yorgunluğum kuş olup uçuyor. ' beniim' diye sesleniyorum. ' Anne delmiş' diye cevap alıyorum. Beni hemen salona arabalarının yanına çağıriyor ve başlıyor komutlar

- hadi araba oyna

- sen bunu al

- hadi kopru yap

- olmadı baraj yap

- ben ters parkediorm sen duz git

- hadi boyama yapalım....

Bu liste uzayip gidiyor. İkea'dan aldığımız masa ve 2 sandalyesi 1-2 aydır salonumuzun baş köşesinde. Oraya oturup boyama yapmaya bayılıyor. O soyluyor biz çiziyoruz. Bazen de büyük/ küçük araba çiziyor !?!

Sıkılınca elinde kitapla geliyor 'hadi bidap oku' diyor. Beraber kitap okuyoruz tabiki genelde taşıtların olduğu sayfaları. Kelime hazinesi her geçen gün artıyor. Taşıtların hepsini, örneğın: beton arabasına kadar biliyor. 

Yemek vakti geldiğinde artık mama sandalyesi yerine bizim sandalyeleri tercih ediyor. Bu durumda evde Çağın da varsa ya Çağın ya da ben ayakta yemek durumunda kalıyoruz.

İstediği yemekleri de artık açıkca belirtiyor. Erişte istediğinde eğer yemekte eriste yoksa kıyamet kopuyor 'makaka' diye. İki ayak bir pabuçta hemen yapilmaya calisiliyor. İştahı genelde iyi. Bazen kendisi bazen de birlikte yiyiyoruz.

Yemekten sonra ellerini kendisi yıkıyor veee oyun faslına devam. 

Uyku vakti yaklaştıgında odasında pijamamızı giyiyor, disimizi fircaliyor ve yatağa geciyoruzzz. Sütünü icerken benim saclarımla oynuyor. Süt bittikten sonra bana sarılıyor ben onun miss kokusunu icime cekiyorum o tatlı uykusuna dalarken. Bazen uykuya daldi sanip yanindan ayrilirken bana hoop diye sarilip geri yatiriyor beni. Yatakta da herkesin yeri belli kimse kimsenin yastiginda yatamiyor ;)

Ve bana kalan yaklasik 30-45 dakikada ben de kitap okuyorum, tv ya da internette dolaşiyorum. Ve benim de göz kapakların ağırlaştıgında bugunle birlikte bu seferlik yazı da biter...